Δυο λόγια από την ανιψιά για τον αγαπημένο της θείο, Τζίμη Πετροπουλάκη (1931-2024).
“Ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού. Συνήθιζες να αποχαιρετάς τους ανθρώπους του χωριού στο φευγιό τους. Τώρα κάποιος πρέπει να μιλήσει για σένα, να σου πει το Αντίο.
Από μικρό παιδί ήσουν αγαπητός. Πολύ δυνατός. Ατίθασος. Δεν έλειπες από πουθενά. Θυμόμαστε τις ιστορίες από το χωριό και από το γυμνάσιο της Σπάρτης. Τα άγρια παιχνίδια των αγοριών. Που έπρεπε οπωσδήποτε να πηδήξετε την μάντρα στο σχολείο για να σεργιανίσετε, να δείτε τα κορίτσια από μακριά, με τους περιορισμούς της εποχής.
Μετά, μαυροσκούφης, στα τεθωρακισμένα. Αρχηγός άρματος.
Μετά, όργωνες τις εθνικές με τον Πειρατή, το φορτηγό μας, για τα εμπόρια του παππού, Γιώργου Πετροπουλάκη.
Αγαπούσες πολύ την οικογένεια. Είχες σαν άγιους τους γονείς, τον Γιώργο και την Ευγενία. Λάτρευες τα αδέρφια και τα ανίψια σου.
Λάτρευες τις Κροκέες. Καμάρωνες για το χωριό.
Ήσουν άνθρωπος της πλατείας. Συνυπήρξες αρμονικά με τους ανθρώπους. Ήσουν φίλος.
Υποδεχόσουν τους ξενιτεμένους του χωριού, τους Αθηναίους και τους Αμερικάνους, που επέστρεφαν κάθε χρόνο και πλημμύριζαν την πλατεία.
Πρώτος στις εκδηλώσεις, στους χορούς, στο περίφημο καρναβάλι των Κροκεών, με τις μεταμφιέσεις και το κέφι σου.
Νέος, στο πλάι σου, είχες την αδελφή σου, Ελένη.
Πάντα, γοητευτικός και προσεγμένος στην εμφάνιση. Τέτοια πράγματα δεν τα άφηνες στην τύχη…
Πάντα, είχες ένα μικρό λουλούδι στο πέτο, που θα προσέφερες σε κάποια τυχερή για το «καλωσόρισες». Συχνά, η τυχερή ήμουν εγώ.
Το παράδειγμα που μας αφήνεις, είναι της κοινωνικότητας, της φιλίας, της εξωστρέφειας, της προσεγμένης κοινωνικής παρουσίας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την διάθεσή σου για χαρά και παρέα.
Και κάτι ακόμη. Μέχρι το τέλος της ζωής σου, είχες πάντα ενδιαφέρον για όλα.
Σε μεγάλη ηλικία διάβαζες, φρόντιζες να ενημερώνεσαι. Ήξερες τι συμβαίνει στον κόσμο και προσάρμοζες την σκέψη σου στις εξελίξεις. Στο προσκεφάλι σου, είχες πια το λεξικό. Και, σου άρεσε η μουσική και το τραγούδι.
Έζησες και έφυγες με τους δικούς σου όρους.
Ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού. Θα σε αποχαιρετήσω με μια φράση που την άκουγες συχνά, από πολλούς, και σου άρεσε: Γειά σου, Τζίμη, με τα ωραία σου!
Η ανιψιά σου,Ευγενία Ροδοπούλου,το γένος Πετροπουλάκη “
Το μνημόσυνο του Τζίμη Πετροπουλάκη θα πραγματοποιηθεί στον Άγιο Νικόλαο Κροκεών, στις 16 Ιουνίου.