«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών ο Μήτσος Καστάνης, με καταγωγή από τη Λιαντίνα Λακωνίας. Ήταν εκ των τελευταίων αντάρτων που έδρασαν σε Ταΰγετο και Πάρνωνα.
Τελευταία του επιθυμία ήταν μετά το θάνατό του ήταν να αποτεφρωθεί και η στάχτη του να διασκορπιστεί στον Ταΰγετο. Είναι άνθρωπος που πολέμησε για ιδανικά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Έγραψε τη δική του ιστορία στα βουνά, στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον κατακτητή. Έχασε πολλά μέλη της οικογενείας του, αλλά αυτό τον πείσμωσε και τον έκανε δυνατό στην ψυχή, γιατί σωματικά ήταν από τους πιο δυνατούς ανθρώπους που έζησαν εκείνη την εποχή.
Ποιος ήταν ο Δ. Π. Καστάνης (1923-2017)
Ένας από τους τελευταίους αντάρτες της Πελοποννήσου που πολέμησε στον αγώνα για την λευτεριά, ανεξαρτησία και την απελευθέρωση της χώρας μας από τον ξένο και ντόπιο κατακτητή.
Γεννήθηκε το 1923 στην Λιαντίνα. Ήταν το τέταρτο παιδί μιας δεκαμελούς οικογένειας. Από μικρός έκανε διάφορες δουλειές για να βοηθήσει την οικογένειά του. Το 1940 πήγε στο μέτωπο και μετά την λήξη του πολέμου ξαναγύρισε στο χωριό και εργάστηκε σε κεραμοποιείο. Από τον Αύγουστο του 1944, παίρνει μέρος σε πολλές μάχες και τραυματίζεται στο δεξί πόδι. Οι συνθήκες τον ανάγκασαν να βγει στην παράνομη δράση.
Στα τέλη του 1945 φυλακίζεται στην Σπάρτη, όπου παρέμεινε τέσσερις μήνες. Με την αποσυμφόρηση των φυλακών αποφυλακίζεται. Το 1946 αρχίζει τον ένοπλο αγώνα στο Μοριά με την ομάδα του. ‘Έδωσε πολλές μάχες σε Σπάρτη, Τρύπη, Γιάννιτσα, Εξωχώρι, Μαύρα Λιθάρια, Άρνα, Σπαρτιά, Βορδώνια, Νέδουσα, Μαλεβό και βρήκε νικητής.
Αμνηστευμένος από το Κράτος, στις 26 Φεβρουαρίου του 1951 ήρθε στην Αθήνα όπου δουλεύοντας σκληρά, δημιούργησε μια ευτυχισμένη οικογένεια έχοντας στο πλευρό του μια πολύ άξια γυναίκα και δύο παιδιά. Πέθανε στις 27 Οκτωβρίου 2017 σε ηλικία 95 ετών έχοντας πλήρη διαύγεια.
Εγώ τον έζησα αγέρωχο, ευθυτενή και μουστακαλή, που δεν τον κατέβαλε τίποτα, λόγω της δύναμής του. Μετά από τόσες κακουχίες έφτασε τα 95 του χρόνια και έφυγε «όρθιος».
Καλό ταξίδι μπάρμπα-Μήτσο!
Γιώργος Πολολός