ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ (91.5 fm) ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΝΤΟΡΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ – 04.08.2015

Εμείς εξακολουθούμε να είμαστε αντίθετοι σε αυτές τις εκλογές και για το τον λόγο που έγιναν. Όπως βλέπετε, οι δημοσκοπήσεις δεν δίνουν πάλι μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, δεν αλλάζει τίποτα στο πολιτικό σκηνικό. Πιθανόν να αλλάξει η σειρά των κομμάτων στη Βουλή και εμείς με χαρά και με μεγάλη ικανοποίηση το δεχόμαστε αυτό. Όμως δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Άρα πήγαμε σε εκλογές για ενδοκομματικά καμώματά κάποιων. Δεν πήγαμε για τη χώρα. Και αυτό είναι το ζητούμενο. Ξέρετε χθες εγώ ήμουν σε ένα χωριό του Πάρνωνα, την Καλλιθέα. Και έχει 25 παιδιά και δεν έχει σχολείο. Και σκέφτηκα: «είναι δυνατόν να πηγαίνουμε κάθε λίγο και λιγάκι σε εκλογές, να ξοδεύουμε του κόσμου τα εκατομμύρια και να μην έχουμε ένα δάσκαλο σε ένα απομακρυσμένο χωριό του Πάρνωνα και να ταλαιπωρούνται 25 παιδιά κάθε πρωί να πηγαίνουν στο Γεράκι με το λεωφορείο και να γυρίζουν το μεσημέρι και μωρά 5 χρονών στο νήπιο νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάμε και τις κοινωνικές και όχι μόνο τις οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις των εκλογών αλλά όλες γενικά. Να δούμε ολιστικά τις επιπτώσεις των εκλογικών αναμετρήσεων και που σκοπεύουν. Αν σκοπεύουν σε κάτι καλύτερο και η δημοκρατία έχει τη γιορτή της εκείνη την ημέρα, τότε ναι, θα είμαστε μαζί. Αλλά όταν πηγαίνουμε σε εκλογές για να λύσουμε τις κομματικές διαφορές, όταν το συμφέρον της χώρας είναι άλλο από αυτό που οι εκλογές πρεσβεύουν, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και αυτοί που μας πηγαίνουν σε εκλογές θα πρέπει να πληρώσουν το μάρμαρο. Αυτές οι εκλογές προκηρύχθηκαν αποκλειστικά για να λύσει το κομματικό του πρόβλημα ο κύριος Τσίπρας. Και ξέρετε αυτό η κοινωνία του το χρεώνει. Και θα δείτε ότι στις 20 Σεπτεμβρίου τα αποτελέσματα θα έχουν εκπλήξεις. Άλλα πιστεύανε κάποιοι και άλλα θα βρουν μπροστά τους.

Είναι ένα σκληρό πρόγραμμα. Εμείς αυτό το πρόγραμμα θα το επαναδιαπραγματευθούμε. Γιατί ο κύριος Τσίπρας και η κυβέρνηση του δεν τα κατάφεραν με όλες τις αμφισημίες με αυτά που έλεγε αυτός ο απερίγραπτος κύριος Βαρουφάκης των οποίον τον κατάλαβαν αργά ενώ εμείς τον ξέραμε από παλαιά τον κύριο Βαρουφάκη γιατί έχει περάσει και από τον χώρο μας. Αλλά εμείς τουλάχιστον φυλάξαμε τα νότα μας και δεν τον βάλαμε σε καίριες θέσεις. Η επιλογή αυτού του κυρίου, ή του κυρίου Λαφαζάνη, ή η επιλογή συνεργασίας με τον κύριο Καμμένο, ή η επιλογή της κυρίας Κωνσταντοπούλου είναι αποκλειστική ευθύνη του κυρίου Τσίπρα. Δεν είναι κανενός άλλου. Ο κύριος Τσίπρας έκανε αυτές τις επιλογές, ο κύριος Τσίπρας έφερε τη χώρα στα πρόθυρα του grexit με την αδυναμία του να σταθμίσει τα πράγματα, με τη δειλία του να πάρει θέση για ορισμένα πράγματα, με τον τακτικισμό του. Με το δημοψήφισμα που θέλανε να βγει το «ναι» και να φύγουν μετά. Μετά, στις 12 Ιουνίου όταν ο κύριος Τσίπρας υπέγραψε μνημόνιο αποκαλύφθηκε ότι ήθελε να πάει σε εκλογές. Βέβαια, εκείνη την περίοδο, αν το σκεφτούμε καλά, βλέπουμε ότι ο κύριος Λαφαζάνης δεν βγάζει «κιχ» για οτιδήποτε. Μετά το θυμάται. Πάνε δηλαδή σε δημοψήφισμα, πάμε μετά στην υπογραφή της συμφωνίας και μετά το θυμάται ο κύριος Λαφαζάνης ότι δεν λειτούργησε καλά ο ΣΥΡΙΖΑ και η δημοκρατία. Και η κυρία Κωνσταντοπούλου το ίδιο. Για όλες αυτές τις ιστορίες δεν φταίει κανένας άλλος παρά μόνο ο πρωθυπουργός.

Ο κάθε ένας που αναλαμβάνει ισχυρίζεται ότι φταίνε οι προηγούμενοι. Ξέρετε το ανέκδοτο με τον προκάτοχο. Όταν πάει ένας υπουργός στο υπουργείο του, του λέει ο απερχόμενος υπουργός «Θα σε συμβουλεύσω. Αν βρεις δυσκολία, ζήτα βοήθεια από τους προηγούμενους». Φταίνε πάντα οι πρώην.

Στο πρώτο μνημόνιο είναι αλήθεια ότι έγιναν πολλά λάθη από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου. Ο κύριος Τσίπρας είχε μια συλλογικότητα σε αυτές τις αποφάσεις, μιλούσε με το κόμμα του, με την κοινοβουλευτική του ομάδα. Ενώ τότε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ρώτησε κανέναν και πήγε στο Καστελόριζο και έκανε την ανακοίνωση και πικραθήκαμε όλοι και από τότε και μετά το ΠΑΣΟΚ άρχισε να αποσυντίθεται. Όπως αποσυντίθεται τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τότε ήταν τα μεγάλα λάθη γιατί εμείς τότε θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από τη Βουλή μια αυξημένη πλειοψηφία για να μπορέσουμε όλες οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη λαίλαπα της κρίσης.

Εγώ πιστεύω και σήμερα ότι αφενός δεν έχουν προκύψει οι λόγοι και αιτίες που θα μας οδηγήσουν στο grexit αλλά πιστεύω ότι όσο ποτέ άλλωστε χρειάζονται κυβερνήσεις συνεργασίας και εθνικής συνεννόησης. Δεν μπορεί καμία κυβέρνηση μόνη της να βγάλει εις πέρας αυτό το φορτίο. Και οι κυβερνήσεις όπως του Γιώργου Παπανδρέου με 165 βουλευτές, μετά ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ με 180 βουλευτές όπως είδατε, δεν άντεξαν στο χρόνο. Ήταν πολύ μεγάλη η πίεση των βουλευτών. Εμείς είχαμε μια καθημερινή δοκιμασία, ψυχολογική καταπίεση. Δεχόμασταν και συναισθηματικές πιέσεις από τις οικογένειές μας, από τους φίλους μας, από τους ανθρώπους που μας στήριζαν που μου έλεγαν ότι είναι άδικο για το λαό. Και ήταν πράγματι και είναι άδικο για το λαό. Κάναμε πράγματα που δεν τα θέλαμε αλλά τα κάναμε γιατί δεν είχαμε άλλη λύση. Δεν θέλαμε εμείς να πικράνουμε τον κόσμο, δεν θέλαμε να τιμωρήσουμε τον λαό. Γιατί και εμείς είμαστε κομμάτι από τον λαό, εγώ δεν έχω καμία διαφορά από κανέναν φίλο μου, κανέναν συμπατριώτη μου, κανένα συγχωριανό μου, από κανέναν συνάδελφό μου. Και πιστεύω ότι όλοι σε αυτή την χώρα που ζούμε και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα δεν έχουμε τίποτε άλλο να χωρίσουμε. Πρέπει να πάμε μαζί. Και το πιστεύω πολύ περισσότερο σήμερα. Πιστεύω σήμερα – το έλεγα και τον Ιανουάριο, το έλεγα και τον Μάιο του 2012 – ότι στις 21 Σεπτεμβρίου πρέπει να φτιάξουμε μια ισχυρή κυβέρνηση η οποία να εκπροσωπήσει τη χώρα, να πάμε σε ένα καινούργιο μοντέλο διοίκησης στο οποίο να συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, της ευρωπαϊκής προοπτικής ούτως ώστε να βγάλουμε ένα πρόγραμμα και να πούμε ότι για την οικονομία θα κάνουμε αυτό, για την ανεργία θα κάνουμε αυτό, για την παιδεία θα κάνουμε αυτό, για την νεολαία η οποία πραγματικά περνά δύσκολα να κάνουμε αυτό, για τη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας θα κάνουμε αυτό. Να το συμφωνήσουμε αυτό. Αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, να το υπογράψουμε, να κάνουμε δηλαδή ένα συμβόλαιο μεταξύ μας και με το λαό. Μια καινούργια αρχή πρέπει να κάνουμε. Να συμφωνήσουμε ότι για τρία χρόνια δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά μόνο το ένα, δύο, τρία, τέσσερα, δέκα πράγματα για τη χώρα και μετά ας πάμε πάλι να λύσουμε τις πολιτικές μας διαφορές. Αλλά τούτη τη φορά δεν έχουμε το δικαίωμα να στερήσουμε κάτι τέτοιο από τον ελληνικό λαό. Δεν αντέχουμε άλλες εκλογές, δεν μπορούμε να πάμε πάλι σε εκλογές. Η χώρα όταν πηγαίνει σε εκλογές – κάθε χώρα και πόσο μάλλον τώρα που είναι υπερχρεωμένη – μπαίνει σε ύφεση, λόγω αυτή της σχετικής ακυβερνησίας, προκαλείται οικονομική ύφεση. Θα σας κάνω μια ρητορική ερώτηση: «Ποιος επενδυτής θα μπορούσε σε ένα τόσο ασταθές οικονομικό περιβάλλον να έρθει να επενδύσει;» Κανείς. Άρα, από την στιγμή που δεν υπάρχει ανάπτυξη, από την στιγμή που δεν υπάρχει επένδυση, από την στιγμή που οι μικρομεσαίοι τώρα περνάνε τις δυσκολότερες στιγμές της μεταπολίτευσης, πως θα βρεθούν θέσεις εργασίας, πως θα αναπτυχθεί η οικονομία μας; Υπάρχουν μεγάλα ερωτήματα και σε αυτά τα ερωτήματα που δεν θέτει κανείς έχει ευθύνες ο κύριος Τσίπρας. Το ότι η χώρα είναι συνέχεια σε εκλογές δεν είναι θέμα του λαού, είναι θέμα της κυβέρνησης. Και αυτά ο κύριος Τσίπρας θα τα πληρώσει. Έχουν μείνει δεκαπέντε μέρες για τις εκλογές και αυτές οι δεκαπέντε μέρες θα είναι καταλυτικές για τη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να μείνει όρθιο. Έχει αποδείξει ιστορικά ότι είναι πυλώνας σταθερότητας, ότι στις δύσκολες στιγμές ανέλαβε τις ευθύνες του.

Κάποιοι άλλοι κάνανε Ζάππεια και άλλοι για πέντε χρόνια μας είχαν απέναντι και μας πετροβολούσαν. Ξέρετε, τώρα ο λαός θα πάρει άλλους με τις πέτρες. Και μάλιστα σε αυτούς θα δώσει μεγαλύτερη και σκληρότερη απάντηση. Γιατί τουλάχιστον εμείς βάλαμε τη χώρα μπροστά, δεν βάλαμε το κόμμα όπως έκαναν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ. Γιατί και η ΝΔ με τα Ζάππεια αυτό έκανε. Και ο κύριος Σαμαράς εκβίασε για τις εκλογές του 2012. Και γι’ αυτό πήρε ένα 18% στις προηγούμενες εκλογές του 2012. Να ξέρετε ότι ο ελληνικός λαός έχει μνήμη και κρίση. Και αυτές οι εκλογές θα είναι πολύ πιο δύσκολες για όλους μας και ο λαός θα δείξει τη σοφία του. Θα αποδώσει ευθύνες σε αυτούς που έφεραν τη χώρα σε αυτή την δύσκολη πραγματικά θέση, έτοιμη να πέσει στο γκρεμό. Θα δείτε ότι αυτούς θα τους τιμωρήσουν.

Εμάς την Δευτέρα το πρωί μας ενδιαφέρει η χώρα. Και τη Δευτέρα το πρωί θα κάνω ότι απαιτεί η χώρα. Δεν θα κάνω ότι απαιτεί το κόμμα μου ή η προσωπική μου διαδρομή. Θα κάνω ότι είναι καλό για τη χώρα. Και το ΠΑΣΟΚ τη Δευτέρα το πρωί θα κάνει ότι είναι καλό για τη χώρα. Δεν είμαστε εγωιστές. Είμαστε τόσα χρόνια στις κυβερνήσεις, δεν έχουμε ανάγκη πια από εξουσία. Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ τούτη τη φορά μπορεί να στηρίξει και μάλιστα χωρίς να βάλει ούτε καν φίλα προσκείμενα πρόσωπα στην κυβέρνηση που θα προκύψει. Εμείς επιθυμούμε να υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία να εμπνέει σταθερότητα, να εμπνέει σιγουριά στον Έλληνα πολίτη αλλά και στους ξένους επενδυτές. Πρέπει να κάνουμε μια νέα αρχή από τις 21 Σεπτεμβρίου. Και να είναι διαφορετικά πολιτικά στημένο το σκηνικό. Δεν μπορούμε να πάμε σε παλαιές συνταγές. Σήμερα ο κύριος Τσίπρας βάζει το δίλλημα νέο – παλαιό γιατί στις προηγούμενες εκλογές είχε βάλει το δίλλημα μνημόνιο – αντιμνημόνιο και πια δεν υπάρχει γιατί και ο ίδιος ψήφισε μνημόνιο. Προσπαθεί να φέρει ένα πραγματικά σταλινικό δίλλημα «νέο ή παλαιό», ένα ρατσιστικό ηλικιακά δίλλημα. Όμως οι ιδέες, οι παλαιές και νέες ιδέες δεν εξαρτώνται από την ηλικία αλλά εξαρτώνται από το όραμα που έχει ο κάθε ένας και το αφήγημα που έχει ο κάθε ένας. Εγώ θεωρώ ότι ο κύριος Τσίπρας είναι ένα πολύ συντηρητικό ηγέτης που δεν κοιτάει το μέλλον της χώρας, δεν ονειρεύεται για το αύριο της χώρας. Ονειρεύεται για το προσωπικό του συμφέρον και το μέλλον του κόμματός του. Η συντηρητισμός είναι να μην αφήσεις την καρέκλα που έχεις να την πάρει κάποιος άλλος που του ανήκει, που την διεκδικεί και έχει ικανότητες να τη διαχειριστεί καλύτερα από σένα.

Με τη διεύρυνση που κάναμε και την πρόσκληση προς τα στελέχη που έκανε η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ νομίζω ότι θα έχουμε ένα πάρα πολύ θετικό αποτέλεσμα στις εκλογές της 20^ης Σεπτεμβρίου. Ο λαός, οι πολίτες θα αναγνωρίσουν τις μεγάλες θυσίες που έκανε το ΠΑΣΟΚ, τον αγώνα που έκανε, με τα λάθη που έκανε. Εμείς δεν λέμε ότι δεν κάναμε λάθη, δεν λέμε ότι είμαστε αλάνθαστοι, δεν λέμε ότι δεν πήραμε άδικα μέτρα για μερικές κοινωνικές ομάδες. Εξαναγκαστήκαμε όμως, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, να πάρουμε αποφάσεις που δεν ήταν καθόλου αρεστές ούτε σε εμάς, ούτε στην κοινωνία και ήταν και επώδυνες για όλους μας. Δεν λέω ότι τα κάναμε καλά. Αλλά τα κάναμε διότι δεν υπήρχε άλλη διέξοδος. Αυτό εμείς το αντιληφθήκαμε από την αρχή. Ο κύριος Τσίπρας και ο κύριος Σαμαράς δεν το πιστεύανε. Εμείς δεν διεκδικούμε τη δικαίωση. Θα είναι λάθος να ζητήσει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τη δικαίωση και η χώρα να καταστραφεί. Αυτό ξέρετε δεν είναι δικαίωση. Αυτό δεν είναι προοπτική και πιστεύω ότι δεν είναι επιθυμία κανενός πολιτικού.

Ιδιαίτερα εμείς στο ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμούμε τη δικαίωση. Επιθυμούμε όμως η χώρα να πάρει μια άλλη τροπή και εμείς ας είμαστε τα θύματα τη πολιτικής ιστορίας. Έχουμε τη δυνατότητα να επανακάμψουμε σας πολιτικός χώρος διότι αυτός ο χώρος ανήκει στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, ανήκει στη φιλοσοφία του κέντρου, των σοσιαλοδημοκρατών. Και αυτό το χώρο δεν μπορεί να τα καταβάλλει ο Τσίπρας. Ο Τσίπρας είναι ένας νεοκομμουνιστής και δεν μπορεί να το κάνει. Το ότι κάποιος διαβάζει απλά το Κοράνι δεν τον κάνει μωαμεθανό. Ούτε όταν διαβάζεις το Πιστεύω γίνεσαι χριστιανός. Αυτά δεν γίνονται, αυτά είναι ανέκδοτα. Και ξέρετε, όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται – και λένε κάποιοι ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Παπανδρέου – είναι τραγέλαφος. Δεν υπάρχουν τέτοιες συγκρίσεις. Μπορεί κάποιοι να θέλανε να ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας. Και όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, τότε όλα αυτά είναι μια κωμωδία.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ικανό να δώσει τη λύση για τη χώρα γιατί θα είναι η τρίτη δύναμη και είναι η δύναμη σταθερότητας. Όλος ο μεσαίος χώρος έχει που να ακουμπήσει, και αυτός ο χώρος που θα ακουμπήσει είναι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, ο χώρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.