Δέκα επτά μήνες έχουν περάσει, από την ημέρα που ο χειρουργός Νεοκλής Κρητικός έχει μετατεθεί στο Νοσοκομείο της Σπάρτης, από εκείνο των Μολάων. Ήσαν αρκετοί για να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στην κοινωνία της Σπάρτης. Η επιστημονική του κατάρτιση, το ήθος του, η αγάπη του για τη δουλειά του, οι επιτυχίες του, η διαθεσιμότητά του οποιαδήποτε ώρα την ημέρα σε όποιον είχε πρόβλημα υγείας, αποτελούν θέμα συζήτησης στην κοινωνία της πόλης.
Ακριβώς η ίδια εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπό του με εκείνη που τον ακλουθούσε τα 8 χρόνια που υπηρέτησε στους Μολάους. Ακριβώς η ίδια εκτίμηση στο πρόσωπό του με εκείνη που τον ακολούθησε από το εξωτερικό όταν ξαναγύρισε στην Ελλάδα αφού αποφάσισε να προσφέρει τις υπηρεσίες στην χώρα του. Αρνήθηκε και αρνείται μέχρι και σήμερα σημαντικές προτάσεις για να δουλέψει στο εξωτερικό. Τον χαρακτηρίζει μια αγάπη για τον τόπο του εμμονική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Ήταν γνωστό στον ίδιο και το ζούσε πως από την πρώτη μέρα κάποιοι δεν είδαν με καλό μάτι την παρουσία του στο Νοσοκομείο της Σπάρτης.Κάποια σούπα χάλαγε πιθανόν. Προσπαθούσε να το ξεπεράσει με τη συνεχή ενασχόληση και εντατικοποίηση στη δουλεία του. Αρκετοί φίλοι του άκουγαν πως γίνεται μια προσπάθεια να ακυρωθεί η μετάθεσή του και να ξαναγυρίσει στους Μολάους. Ώσπου οι αόριστες υποθέσεις άρχισαν να μετουσιώνονται σε πράξη.
Κυκλοφορεί ευρέως στην πόλη πως πριν από λίγες ημέρες και ενώ ο γιατρός βρίσκεται στο χειρουργείο σε ένα γραφείο του Νοσοκομείου υπάρχουν πανηγυρισμοί. Αφορμή ένα έγγραφο του Υπουργού το οποίο ακυρώνει τη μετάθεση του Κρητικού. Μια μετάθεση που έχει υπογραφεί από τον Υπουργό Υγείας και έχει αποφασιστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου. Νόμιμες και προβλεπόμενες διαδικασίες. Αντί να εγκληθεί το Δ.Σ. για την απόφασή του (αν αυτή χωλαίνει) εγκαλείται και τιμωρείται ο εργαζόμενος. Πρωτοποριακή λογική!!!
Φωνές σε γραφείο. Να φύγει από το Νοσοκομείο αμέσως. Διώξτε τον από το χειρουργείο τώρα, φωνάζουν δυο τρεις, τόσο δυνατά που ακούγονται. Επιτέλους ανοίγει ο δρόμος για τις δικές μας επιλογές!!! Προσωπικά αδυνατώ να το πιστέψω. Είναι δυνατόν να έχει συμβεί σε χώρο που κινούνται επιστήμονες; Ο γιατρός δεν γνωρίζει τίποτα και θέλησε να συνεχίσει τα χειρουργεία του. Λυπάμαι του απαντά η αρμόδια προϊσταμένη. Δεν είστε πια γιατρός του Νοσοκομείου και έχω εντολή να μην σας επιτρέψω να συνεχίσετε τα χειρουργεία.
Η εντολή είναι φύγε αμέσως από το Νοσοκομείο!! Δεν έχεις δουλειά εδώ. Μίσος, μικρόνοια, φθόνος, προσωπική εμπάθεια τίθενται σε προτεραιότητα. Θύματα οι ασθενείς!!!
Υποβάλλει πρωτοκολλημένο έγγραφο και ζητά να του δοθεί εύλογος χρόνος για να μαζέψει τα πράγματά του και να ολοκληρώσει τα χειρουργεία των ασθενών του που έχει ήδη σε προετοιμασία χειρουργείου. Με απίστευτη ταχύτητα 5 λεπτά μετά το έγγραφο αίτημα έρχεται η έγγραφη απάντηση!!!! Φεύγετε αμέσως δεν έχετε καμία δουλειά εδώ!!!!
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να συμβούν σε μια ταινία. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πως γίνονται στην πραγματική ζωή.
Εδώ και λίγες ημέρες ένας γιατρός με ιδιαίτερη προσήλωση στη δουλειά του, με δεκάδες ασθενείς που βοηθούσε καθημερινά, δεν πηγαίνει κάθε πρωί στο Νοσοκομείο. Βγαίνει στην πόλη για καφέ και γίνεται αποδέκτης της ιδιαίτερη εκτίμησης των συμπολιτών του. Του μεταφέρουν τόσο την εκτίμηση τους, όσο και την οργή τους για τη συμπεριφορά της πολιτείας απέναντί του. Αυτές τις ημέρες, αρκεί μια βόλτα στην πόλη, για να διαπιστώσει κανείς πως έχει γίνει το κύριο θέμα συζήτησης παντού. Ο ίδιος παρόλο που τον σταματούν κάθε δέκα μέτρα στο δρόμο και του δείχνουν με δεκάδες τρόπους την εκτίμησή τους, είναι αδύνατον να το χαρεί. Δεν είναι αυτό ο στόχος στη ζωή του. Δεν γύρισε γιαυτό στην Ελλάδα.
Τη Δευτέρα όπως, έχει υποχρέωση θα παρουσιαστεί στη νέα του θέση στο Νοσοκομείο Μολάων. Θα είναι ο τέταρτος χειρουργός εκεί (η Σπάρτη θα μείνει με 3) αλλά δυστυχώς στην ουσία το Νοσοκομείο, δεν έχει αναισθησιολόγο. Ποιος ξέρει κάποια δουλειά θα του δώσουν να κάνει, θα βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθεί.
Διδάκτωρ είναι εξάλλου. Ίσως να μπορεί να χειρουργεί και δίχως αναισθησία. Έχει και μιαειδικότητα θωρακοχειρούργου εξάλλου που του έδωσαν οι Ελβετοί. Όταν την πήρε, του ζητήθηκε να μείνει στην Ελβετία. Τους απάντησε πως η χώρα του έχει περισσότερο ανάγκη από αυτή την ειδικότητα και θέλει να την αξιοποιήσει βοηθώντας τους συμπατριώτες του. Γύρισε πίσω. Ήλπιζε τόσα χρόνια πως θα έπειθε την πατρίδα του να του δώσει την ευκαιρία να την αξιοποιήσει. Φαίνεται πως στους Μολάους, στους οποίους υπηρέτησε πιστά τόσα χρόνια και δίχως αναισθησιολόγο θα έχει την ευκαιρία του.
Εν τω μεταξύ οι χοροί και τα τραγούδια όσων πανηγυρίζουν για τη μεγάλη επιτυχία εξόντωσής του καλά κρατούν.
Σημείωση. Η απόφαση μετάθεσής του, έχει γίνει μετά από αίτησή του και με απόφαση- σύμφωνη γνώμη των δυο Δ.Σ. των Νοσοκομείων. Με τον ίδιο τρόπο έχουν γίνει δεκάδες μεταθέσεις, ακόμα και από το ίδιο Νοσοκομείο με την ίδια διαδικασία. Και πολύ σωστά αυτές δεν πρόκειται να ανακληθούν.
Η ανάκληση της απόφασης που ακυρώνει τη μετάθεσή του, είναι η λύση. Η απόσπασή του και πάλι στη Σπάρτη, προκειμένου να καταλαγιάσουν οι τοπικές αντιδράσεις, όπου θα υπηρετεί πια σαν αποσπασμένος, εξυπηρετεί όσους έχουν στήσει όλο αυτό το απίστευτο παιχνίδι.
Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση το ανέχεται!!!
Α.Γ
Πηγή:contraseolous.gr